Normy i standardy dotyczące nadruku przemysłowego

Działanie promieniowania UV-B powoduje ograniczenie właściwości mechanicznych tworzyw sztucznych. W zależności od rodzaju tworzywa powoduje to różny stopień uszkodzenia nadruku na oznaczniku. Symulacji wieloletniego użytkowania na zewnątrz dokonuje się poprzez ekspozycję oznaczników na cykliczne promieniowanie UV i działanie wilgoci. W ten sposób można odtworzyć wpływ warunków pogodowych w celu określenia właściwości mechanicznych i wizualnych materiału. Oznaczniki firmy ‍Phoenix Contact są przechowywane w suchej i wilgotnej atmosferze pod wpływem promieniowania UV i sprawdzane zgodnie z normą DIN EN ISO 4892-2.

W środowisku przemysłowym, np. w przemyśle spożywczym, są stosowane silne środki czyszczące. Dlatego oznaczniki muszą być bardzo trwałe, w zależności od obszaru zastosowania. Aby zagwarantować odporność oznaczników na ścieranie, poddaje się je testom z zastosowaniem izopropanolu, n-heksanu i benzyny ekstrakcyjnej. Test ten polega na tarciu oznacznika z określoną siłą przez 30 sekund czyściwem zwilżonym daną substancją chemiczną. Po zakończeniu testu nadruk musi być nadal czytelny. Oznaczniki Phoenix Contact spełniają wysokie wymagania pod względem odporności na ścieranie i tarcie oraz nadają się do wszystkich zastosowań.

Korozja to reakcja materiału z otoczeniem, która powoduje zmianę lub pogorszenie stanu materiału. Przykładem mogą być uszkodzenia wskutek rdzy, które mogą powodować nieczytelność lub utratę oznacznika. Aby sprawdzić odporność materiałów na korozję, poddaje się je 8-godzinnemu badaniu w komorze kondensacyjnej ze zmiennymi parametrami klimatycznymi o temperaturze +40°C w połączeniu z działaniem dwutlenku siarki. W trakcie badania powstaje atmosfera kwasowa. Po zakończeniu badania materiały są poddawane badaniu mikroskopowemu. Wszystkie oznaczniki Phoenix Contact spełniają te wymagające normy i są odporne na działanie agresywnych mediów.

Zwłaszcza oznaczniki stosowane w branży okrętowej i morskiej muszą być odporne na działanie korozji i soli. Odporność materiałów bada się w atmosferze korozyjnej poprzez rozpylanie solanki. Materiały umieszcza się w komorze testowej i przez 96 godzin spryskuje precyzyjnie odmierzonymi dawkami 5-procentowego roztworu chlorku sodu w temperaturze +35°C. Po zakończeniu badania następuje kontrola wizualna. Oznaczniki firmy Phoenix Contact spełniają te wysokie wymagania i można je stosować również w ekstremalnych warunkach klimatycznych.

W zależności od obszaru zastosowania oznaczniki są narażone na czynniki mechaniczne. Za pomocą próby Erichsena bada się odporność oznaczników na zadrapanie przy obciążeniu punktowym lub liniowym. Określona siła jest przenoszona przez sprężynę na rysik grawerski. Następnie ma miejsce wizualna kontrola próbek i kontrola pod mikroskopem. Decydującą rolę odgrywa tu naprężenie sprężyny, przy którym tłocznik do badania twardości pozostawia ledwo widoczny ślad. Materiały oznaczników firmy Phoenix Contact spełniają te wysokie wymagania mechaniczne.

Do badania przyczepności nadruku służy test taśmy klejącej. Polega on na przyklejeniu na testowany oznacznik przezroczystej taśmy klejącej o sile klejenia 10 ± 1 N. Następnie taśmę zrywa się z powierzchni pod kątem 60° do kierunku ruchu z prędkością ok. 1 cm/s. Po badaniu na taśmie klejącej nie może być pozostałości nadruku. Oznaczniki firmy Phoenix Contact spełniają wymagania tej normy, są odporne i nie oddzielają się.

Badanie FINAT służy do porównania siły klejenia etykiet na różnych podłożach. Aby określić siłę klejenia etykiety do podłoża, dociska się do niego ze zdefiniowaną siłą pasek etykiety o rozmiarach 25 mm x 175 mm. Po upływie 20 min i 24 h pasek jest odrywany pod zdefiniowanym kątem z prędkością 300 mm/min. Siłę klejenia podaje się w N/25 mm. Testy umożliwiają wybór optymalnej etykiety do danego zastosowania.

• FINAT 1: kąt 180° i prędkość 300 mm/min
• FINAT 2: kąt 90° i prędkość 300 mm/min
• FINAT 9: Metoda testowa sprawdza początkową przyczepność (loop-tack) etykiety. Mierzona jest siła, z jaką pętla materiału oddziela się od standardowej powierzchni testowej przy określonej prędkości.

Oznaczniki są narażone na wibracje i wstrząsy w wielu zastosowaniach, a w szczególności w transporcie. W celu zasymulowania występujących w praktyce obciążeń wibracyjnych (np. w kolejnictwie) materiały oznaczników testuje się pod kątem odporności na drgania o rosnących i malejących częstotliwościach i amplitudach. Próbki bada się w trzech osiach (x, y, z), po pięć godzin w każdej. Po tym czasie nie mogą ulec uszkodzeniu ani stracić dobrego osadzenia. Wszystkie oznaczniki firmy Phoenix Contact spełniają wysokie wymagania pod względem odporności na wibracje.