Ograniczniki przepięć chronią instalację elektryczną przed przepięciami łączeniowymi, pochodzącymi od silników, falowników, styczników oraz pochodzącymi od wyładowań atmosferycznych, bezpośrednich i pośrednich np. w bliskie drzewa czy linię przesyłową.
Zebraliśmy odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania, zmierzyliśmy się z popularnymi mitami, a także zebraliśmy najbardziej praktyczne porady dla instalatorów.
Dzięki informacjom z poradnika:
Trzeba wiedzieć, że każdy z tych typów ograniczników ma swoje zalety i wady
Ograniczniki przepięć zbudowane na bazie iskierników są wolniejsze przy zadziałaniu i reakcja ich zależy od szybkości wzrastania czoła impulsu, ale potrafią przenieść większą energię.
Modele oparte o warystory zadziałają szybciej i lepiej radzą sobie z najczęściej występującymi przepięciami SEMP o charakterystyce 8/20 µs.
Na długich przewodach powstają groźne oscylacje, które są wynikiem istnienia indukcyjności i pojemności obwodów elektrycznych, które uaktywniają swe możliwości przy wyładowaniach. Przy
gwałtownej zmianie prądów w takich obwodach generują się oscylacje, których amplitudy rosną z długością przewodów i przy pewnych parametrach stają się nawet groźne dla izolacji systemu.
W praktyce oraz w normach (PN-EN 60364-5-534) jest to akceptowalny kres odległości licząc po przewodach od ostatniego SPD.
Nie, kwalifikowany ogranicznik nie jest bezpiecznikiem. Wysokiej jakości ograniczniki przepięć mogą wielokrotnie odprowadzać przepięcia zarówno spowodowane prądem piorunowym jak i przepięciami łączeniowymi. Takie działanie ograniczników przepięć udowodnione jest przez testy podczas badań laboratoryjnych i potwierdzone jest niezależnymi certyfikatami np. KEMA/DEKRA.