Podczas opisywania laserowego skupiona wiązka laserowa jest prowadzona po oznaczanym elemencie. W zależności od materiału istnieją różne możliwości uzyskania niezbędnego kontrastu do materiału podstawowego.
Ze względu na to, że opis laserowy jest wykonywany bezpośrednio w materiale podstawowym, jest niezwykle trwały. Decydującą kwestią jest indywidualne dostosowanie parametrów do danego materiału. Nie wszystkie materiały nadają się do opisywania laserowego.
Rozróżnia się dwa rodzaje grawerowania: grawerowanie w pełnym materiale oraz usuwanie warstwy wierzchniej. W obu metodach wykorzystywane są mocne impulsy laserowe o tak wysokiej gęstości mocy, że materiał topi się i paruje.
Podczas grawerowania w materiale pełnym wiązka laserowa powoduje wgłębienie, tzw. grawer.
Przy usuwaniu warstwy wierzchniej uwidacznia się materiał podstawowy. Do metody tej stosuje się zazwyczaj anodowane aluminium, powłoki lakiernicze lub specjalne folie do nadruku laserowego. Tutaj kontrast jest uzyskiwany poprzez różną widoczność materiałów.
Opisywanie poprzez odpuszczanie polega na wykonaniu laserem warstwy tlenku na elemencie. Kolor warstwy zależy od temperatury. Tutaj nie następuje usunięcie materiału. Powierzchnia elementu pozostaje gładka i równa.
Karbonizowanie powoduje przyciemnienie materiału. Metodę tę można stosować do jasnych tworzyw sztucznych oraz różnych materiałów organicznych, np. drewna, skóry lub papieru.
Podczas spieniania wiązka laserowa nie tylko podgrzewa, lecz również topi materiał. Powstaje piana z tworzywa sztucznego, która zawiera małe pęcherzyki gazu. Pęcherzyki te zmieniają odbijanie światła i powodują, że obszar poddany nadrukowi sprawia wrażenie jaśniejszego i wyższego. Pozwala to na barwienie na biało ciemnych tworzyw sztucznych.
Lasery dzieli się na dwa rodzaje w zależności od sposobu pracy:
Lasery dzieli się w zależności od ośrodka czynnego na lasery na ciele stałym i lasery gazowe. Ośrodkiem czynnym w laserach na ciele stałym jest szkło lub kryształy z domieszkami. W krysztale macierzystym są wbudowane jony domieszki o różnym stężeniu. Jony te występują w określonym stopniu domieszki (stężeniu). Typowymi domieszkami są neodym, iterb, tytan i erb.
Laser włóknowy należy do laserów na ciele stałym i ze względu na swą kompaktową budowę i łatwość serwisowania nadaje się idealnie do wykonywania opisów. Typowym laserem włóknowym jest laser YAG (granat itrowo-aluminiowy).
Lasery YAG emitują promieniowanie podczerwone, dzięki czemu wiązkę lasera można skierować w przeciwieństwie do lasera CO2 również przez światłowód. Ze względu na niewielką długość fal laser ten można skupić na mniejszej powierzchni, uzyskując w ten sposób wyższą rozdzielczość niż przy laserze CO2.
Przy obróbce laserem mogą powstawać pyły i gazy. Aby zapewnić stałą wysoką jakość, trzeba je odprowadzać z miejsca obróbki. Również ze względu na wymagania BHP konieczny jest odciąg dostosowany do konkretnego zastosowania. Aby zapewnić możliwie wysoki stopień odciągu, warto zastosować filtry o różnych klasach filtracji. Filtry dzieli się w zależności od wielkości cząstek:
W idealnym przypadku za pomocą różnych filtrów dokładnych powietrze odprowadzane z miejsca obróbki jest najpierw wstępnie filtrowane. Następnie za pomocą filtra wysokosprawnego z powietrza usuwane są również najmniejsze cząsteczki. W ten sposób można uzyskać stopień filtracji na poziomie ponad 99,9%.
"$pageName" na